Data publikacji: 22.10.2014
Autor: Ewa Lipska

Wybrane metody i techniki integracyjne kształtujące poczucie bezpieczeństwa oraz przyjazny klimat w klasie

Rozpoczynając pracę z nową grupa uczniów należy pamiętać o okresie adaptacyjnym, w czasie którego nauczyciel powinien podjąć działania służące poznaniu środowiska przez dzieci, umożliwiające jednocześnie integrację z tym środowiskiem. Najskuteczniejszym sposobem zdobywania wiedzy o sobie i rówieśnikach, przełamywania barier i wdrażania do współpracy na progu edukacji wczesnoszkolnej jest zabawa.

 

Sposoby integracji klasy:

„Krasnoludek” – zabawa integrująca klasę.

  • Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel trzyma w ręku „krasnoludka” i proponuje dzieciom zabawę w kończenie zdań, np. „Krasnoludek” jest ... mały”.
  •  Następnie podaje „krasnoludka” dziecku siedzącemu obok, którego zadaniem jest dokończenia zdania wg własnego pomysłu np.  „Krasnoludek jest ... miękki”.
  • Wybrane przez nauczyciela dziecko podaje „krasnoludka” swojemu sąsiadowi, który wymyśla nowe dokończenie.
  •  Dzieci podają „krasnoludka „  kolejno następnym osobom.

„Wrzuć strach do kapelusza” -  zabawa kształtująca  poczucie bezpieczeństwa, wzajemne zaufanie,  akceptację i prawidłową komunikację.

  • Zabawa toczy się w kręgu. Każdy z uczestników (prowadzący też) pisze zdanie: (małe dzieci mogą narysować) „W tej klasie (grupie) boję się, że …”.
  • Karteczki wkładamy do kapelusza ( kładziemy na stole), mieszamy je.
  • Teraz losowo każdy z uczestników wyciąga karteczkę i odczytuje jej treść na głos (lub omawia rysunek), starając się przekazać, co ta osoba czuła pisząc (rysując).
  • W czasie wypowiedzi innym nie wolno komentować, ani zadawać pytań.
  • Odpowiedzi mogą dotyczyć: boję się, że będę wyśmiany, nie  znajdę koleżanki, boję się pani, innych nauczycieli ….

„Wyspa”  - metoda doskonaląca kontakty interpersonalne i pobudzająca aktywność twórczą. (Na wstępie należy przybliżyć uczniom pojęcie „wyspy”.)

  • Nauczyciel rozdaje małe, kolorowe kartony, na których zadaniem uczniów jest  narysowanie swoje wyspy i nadanie jej nazwy.
  • Kolejnym zadaniem będzie narysowanie atrakcji znajdujących się na wyspach zgodnie z nadanymi nazwami.
  • Potem każdy uczestnik opowiada o niezwykłościach znajdujących się na jego wyspie  w taki sposób, żeby zainteresować nią swoich kolegów.
  • Na zakończenie uczniowie mogą łączyć je w archipelagi ze względu na nazwy, atrakcje, itp.

„Kwiat mojej grupy” - metoda stwarzająca okazję do wzajemnego poznania się. Ułatwia wzajemną komunikację w grupie i tworzy sympatyczny klimat.

  • Klasę dzielimy na grupy.
  • Każda grupa otrzymuje kartkę z narysowanym środkiem kwiatu.
  • Każdy uczeń dorysowuje jeden płatek i wpisuje w nim swoje inicjały.
  • Następnie uczniowie wymieniają informacje o sobie i w środku wpisują/rysują podobieństwa między sobą, co ich łączy?
  • Potem wyszukują, czym się różnią od pozostałych członków grupy i zapisują te informacje na swoich płatkach.  Na koniec każda grupa prezentuje swoje wyniki pracy.

„Lustereczko, tylko ja!” – zabawa pozwalająca na przezwyciężanie tremy, nieśmiałości, nabywanie umiejętności autoprezentacji.

  • Dzieci oglądają się w lusterku i starają się odnaleźć u siebie cechę wyglądu odróżniającą od pozostałych członków grupy. Prowadzący rozpoczyna zabawę słowami: „Lustereczko mówi nam.. „
  • Następnie zgłaszają się do odpowiedzi i kończą odpowiedź:  „…że tylko ja w grupie mam różowe frotki.”
  • Nauczyciel prowadzi zabawę do czasu, gdy wszystkie dzieci powiedzą coś o sobie.

,,Zaczarowany ołówek”  - zabawa sprzyjająca  poszukiwaniu i analizie celów grupowych, budowaniu poczucia wspólnoty grupowej.

  • Uczniowie dzielą się na kilkuosobowe zespoły i na arkuszach rysują, co dobrego chcieliby wyczarować dla swojej klasy.
  • Prezentują swoje pomysły na forum klasy i wspólnie zastanawiają się, które pomysły i w jaki sposób mogliby zrealizować.

 

Literatura:

  •  J. Krzyżewska „Aktywizujące metody i techniki integracyjne w edukacji wczesnoszkolnej” Cz. I, II. AU OMEGA. Suwałki 1998
  • M. Chomczyńska-Miliszkiewicz, D. Pankowska „Polubić szkołę”. WSiP. Warszawa 1998
  • J. Griesbeck. „Zabawy dla grup”. JEDNOŚĆ . Kilce 1999

 

Opracowanie: Ewa Lipska – konsultant LSCDN O/Chełm

Komentarz (0)

Dodaj komentarz
  • Brak komentarzy

Opcje strony

do góry